วันเสาร์ที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2558

ธรรมะสายไหน???

ครั้งหนึ่ง ผมได้มีโอกาสสนทนาธรรมกับหลวงพ่อสุบินภายในโบสถ์ หลวงพ่อสุบินได้สอนให้ผมละตัวกู-ของกู ผมก็ฟังเพลินเลยครับแต่มานึกขึ้นได้อีกทีว่า เอ๊ะ นี่ พระป่าสายอีสานนี่นา ทำไมสอนตัวกู-ของกู ไม่ได้การแล้ว 

เพราะภูมิหลังของผมบวชที่วัดอุโมงค์(สวนพุทธธรรม) จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งทางวัดได้สอนธรรมะสายสวนโมกข์ของหลวงพ่อพุทธทาส ผมจึงโพล่งถามหลวงพ่อสุบินออกไปกลางปล้องว่า หลวงพ่อสุบินครับ หลวงพ่อสุบินเป็นพระสายอีสานไม่ใช่หรือครับทำไมไม่สอนแบบพระอาจารย์มั่นหรือของหลวงพ่อชา ทำไมมาสอนธรรมะแบบสวนโมกข์ล่ะครับ 
หลวงพ่อสุบินไม่ได้ต่อว่าหรือตำหนิอะไรผมแม้แต่น้อยเลย แต่หลวงพ่อกับชี้นิ้วไปที่พระประธานในโบสถ์แล้วกล่าวเพียงสั้นๆ ว่า จะสายเหนือ สายอีสาน หรือว่าสายใต้ ก็เป็นธรรมะสายของพระพุทธองค์เหมือนกันแหละโยม

คนขุดซาก เขียน 

อาการเหงาของคนขุดซาก

ถึงแม้การขุดสำรวจไดโนเสาร์จะเป็นสิ่งที่ผมชอบมากที่สุดในชีวิต และเป็นเรื่องเพียงไม่กี่เรื่องที่ผมทำแล้วมีความสุข แต่สิ่งที่ผมชอบมากสิ่งนั้นก็พรากสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของผมไปนั่นคือ เวลาของครอบครัว ถูกแล้วครับผมแต่งงานแล้ว เมื่อวันที่ ๑๒ มกราคม ๒๕๔๖
นับถึงวันนี้ก็เป็นเวลาห้าปีเต็มแล้วครับ ภรรยาของผมเธอมีชื่อว่า พญ.พัชรนภา  จงอัจฉริยกุล(คุณหมอโอ๊ต) คุณหมอจบเฉพาะทางด้านโรคเลือดและมะเร็งในเด็ก ( Hematology and Oncology) จากจุฬาฯ สำหรับบทนี้ผมไม่ได้มีธรรมะใดๆ มาฝากคุณผู้อ่านหรอกครับ เพียงแค่อยากจะขอบคุณคุณหมอโอ๊ตเป็นกรณีพิเศษที่คุณหมอได้เสียสละเวลาของครอบครัว “จงอัจฉริยกุล” ของเรา เพื่อให้ผมได้เดินตามความฝันของผม ผมอาจจะเห็นแก่ตัว และไม่ค่อยมีเวลาให้กับครอบครัว แต่ผมก็อยากจะบอกคุณหมอโอ๊ตเอาไว้อีกครั้งว่า “ผมรักหมอโอ๊ตครับ”

คนขุดซาก เขียน

หัวหน้าเดือนกับต้นผ้าป่า

ในการจัดตั้งผ้าป่าเพื่อนำไปถวายที่วัดห้วยหินเกิ้งในวันมาฆบูชาปีนี้ (๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑) คนที่เป็นหลัก และเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงก็คือ "พี่เดือน"
พี่เดือนได้ระดมทุนโดยการไปบอกบุญตามสายต่างๆ เช่น สายกรมทรัพย์ สายเชียงราย อีกทั้งยังรับหน้าที่ทำซองผ้าป่า แม้กระทั้งเดินแจกซองผ้าป่า หัวหน้าเดือนก็ทำด้วยตัวเอง ยอดบริจาคในครั้งนี้ได้ปัจจัยเป็นจำนวนเงินสุทธิ ๕๙,๓๓๒ บาท
ผมภูมิใจแทนพี่เดือนจริงๆ ครับ แต่ไม่ใช่เหตุผลที่แกสามารถระดมเงินได้หลายหมื่นบาทนะครับ แต่ที่น่าปลื้มใจก็คือในวันมาฆบูชาที่ทางเราทำการทอดผ้าป่านั้น พี่น้องของเราทั้งที่มาจากกรมทรัพยากรธรณี กรุงเทพฯ หรือจะเป็นพี่น้องจากพิพิธภัณฑ์สิรินธร กาฬสินธุ์ มากันมากเสียจนลานวัดที่ว่ากว้างๆ แทบจะไม่มีที่เหลือพอให้จอดรถ
คนโบราณท่านถือครับ ท่านว่าให้สังเกตดูว่าบ้านไหนเวลามีการจัดงานแล้วมีญาติพี่น้องมาเยอะๆ ท่านว่าให้คบได้ บ้านไหนถ้าจัดงานแล้วญาติพี่น้องไม่ไปมาหาสู่ท่านว่าอย่าไปยุ่งกับบ้านนั้นเลยครับ จริงไหมครับพี่เดือนคนญาติเยอะ

 คนขุดซาก เขียน

วันมาฆบูชา

มาฆะ เป็นชื่อของเดือนสาม มาฆะบูชานั้น ย่อมาจากคำว่า “มาฆบุรณมี” แปลว่า การบูชาพระในวันเพ็ญเดือนสาม วันมาฆบูชาจึงตรงกับวันขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๓ แต่ถ้าปีใดมีเดือนอธิกมาส คือ มีเดือนแปดสองครั้ง วันมาฆบูชาก็จะเลื่อนไปเป็นวันขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๔ เป็นวันสำคัญวันหนึ่งในพระพุทธศาสนา คือ เป็นวันที่มีการประชุมสังฆสันนิบาตครั้งใหญ่ในพระพุทธศาสนาที่เรียกว่า “จาตุรงคสันนิบาต” และเป็นวันที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงโอวาทปฏิโมกข์แก่พระสงฆ์สาวกเป็นครั้งแรก ณ เวฬุวันวิหาร กรุงราชคฤห์ เพื่อให้พระสงฆ์นำไปประพฤติปฏิบัติเพื่อจะยังพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองสืบต่อไป
คำว่า “จาตุรงคสันนิบาต” แยกศัพท์ได้ดังนี้คือ “จาตุร” แปลว่า ๔ “องค์” แปลว่าส่วน “สันนิบาต” แปลว่าประชุม ฉะนั้นจาตุรงคสันนิบาตจึงหมายความว่า “การประชุมด้วยองค์ ๔” กล่าวคือ มีเหตุการณ์พิเศษที่เกิดขึ้นพร้อมกันในวันนี้ คือ
๑. เป็นวันที่พระสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้า จำนวน ๑,๒๕๐ รูปมาประชุมพร้อมกันที่เวฬุวันวิหาร ในกรุงราชคฤห์โดยมิได้นัดหมาย
๒. พระภิกษุสงฆ์เหล่านี้ล้วนเป็น “เอหิภิกขุอุปสัมปทา” คือเป็นผู้ที่ได้รับการอุปสมบทโดยตรงจากพระพุทธเจ้าทั้งสิ้น
๓. พระภิกษุสงฆ์ทุกรูปที่ได้มาประชุมในครั้งนี้ล้วนแต่เป็นผู้ได้บรรลุพระอรหันต์แล้วทุกๆองค์
๔. เป็นวันที่พระจันทร์เต็มดวงกำลังเสวยมาฆฤกษ์

คนขุดซาก เขียน

พี่แน่นกับต้นปรงแสนรัก

พี่แน่นมีอาชีพทำไร่มันสำปะหลังและเผาถ่านขายเพื่อประทังชีวิต อีกทั้งยังยกที่ดินบริเวณที่ขุดไดโนเสาร์ให้กับทางราชการ เถียงนาของพี่แน่นก็อยู่ใกล้ๆกับหลุมขุดค้นนั้นหล่ะครับ เราเลยได้ รปภ. ชั้นดีซึ่งดูแลกระดูกไดโนเสาร์ให้กับเราทั้งกลางวันและกลางคืน 

นอกจากการขุดสำรวจไดโนเสาร์แล้ว ในฐานะนักธรณีวิทยายังมีงานอีกหนึ่งอย่างที่ต้องทำควบคู่กันไปด้วยคือการทำลำดับชั้นหิน การทำลำดับชั้นหินมีความสำคัญมากในแง่ของทางธรณีวิทยา เพราะเมื่อเราทำลำดับชั้นหินเสร็จแล้วเราสามารถที่จะบอกได้ว่ากระดูกไดโนเสาร์อยู่ตรงลำดับไหนของชั้นหินที่ทำการศึกษา และยังทำนายต่อไปได้ว่าหินบริเวณด้านหน้าที่เราจะกำลังจะไป ควรจะมีกระดูกไดโนเสาร์อีกหรือไม่ 

ในช่วงเวลาที่ผมได้เดินสำรวจธรณีวิทยาเพื่อทำลำดับชั้นหินร่วมกับพี่อึ่ง พี่อ้อย นู๋หลิง รวมทั้งพี่แน่น(ซึ่งเป็นไกด์) ตลอดข้างทางที่ทำการสำรวจธรณีวิทยา ผมสังเกตเห็นว่ามีต้นปรงป่าซึ่งเป็นพืชโบราณร่วมสมัยกับไดโนเสาร์ ขึ้นอยู่ในบริเวณชั้นกรวดค่อนข้างมาก 

ผมจึงสอบถามพี่แน่นไปว่าบริเวณนี้เป็นป่าชุมชนไหมหรือเป็นที่มีเจ้าของ เพราะผมอยากได้ต้นปรงเอาไปจัดสวนที่พิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ภูเวียงสักต้นสองต้น เนื่องจากต้นปรงญี่ปุ่นมีราคาแพง ต้นสวยๆก็ปาเข้าไปหลายหมื่นบาทแล้ว 
พี่แน่นบอกกับผมว่าเคยมีบริษัทรับจัดสวนมาจ้างแกขุด เขาให้ต้นละห้าร้อยบาทแต่แกไม่ขาย เหตุผลที่พี่แน่นไม่ขายเพราะพี่แน่นกลัวต้นปรงจะหมดไปจากบ้านเกิดเมืองนอนของแก แต่ถ้าผมจะเอาก็เอาไปได้และจะเอากี่ต้นก็ได้ แถมแกจะขุดให้ด้วยซ้ำเพราะผมเอาไปทำประโยชน์ต่อสาธารณะ 

เอาอีกแล้วครับความงามของชีวิต โดนตีแสกหน้าอีกแล้วครับคนบ้านนอกคอกนาได้เรียนหนังสือหนังหาหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่น้ำใจพี่แน่นช่างประเสริฐและสูงกว่าคนใส่สูทผูกไทด์เป็นร้อยเป็นพันเท่า ขอบคุณพี่แน่นมากครับสำหรับต้นปรงและความงดงามของชีวิตที่พี่มีให้กับผม

คนขุดซาก เขียน

ทำเพื่อแผ่นดิน

หลายๆคนในทีมขุดสำรวจไดโนเสาร์คงจะแปลกใจในตอนแรกที่ทำการฝังเสาเพื่อล้อมตาข่าย เพื่อป้องกันการลักลอบขุดค้นแหล่งจากบุคคลผู้ไม่ประสงค์ดีแต่ประสงค์จะเอากระดูกไดโนเสาร์ 

เหตุที่น่าแปลกใจก็เพราะว่าในการฝังเสานั้นมีเสาต้นหนึ่งที่เกินมา แต่หลังจากที่ทำการล้อมตาข่ายเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้วพี่อึ่งหรือหัวหน้าเดือน(ชื่อที่เรียกกันในสนาม) ก็สั่งให้คนงานตัดไม้ไผ่มาลำหนึ่งและให้นู๋หลิงเอาธงชาติที่ได้เตรียมไว้ออกมา 

สรุปว่าเสาที่เกินมานั้นเป็นความตั้งใจของพี่อึ่งครับแกต้องการทำเป็นเสาธง ผมก็แซวแกกับไปว่าตอนนี้เราก็อยู่ที่ประเทศไทยนะครับกลัวเขาไม่รู้เหรอว่าเราอยู่ที่ไหน พี่อึ่งก็ยิ้มประพิมพ์ประพายและบอกกับผมด้วยความสุขุมแบบลุ่มลึกที่สุดว่า พี่อึ่งไม่ได้กลัวเขาไม่รู้หรอกครับว่าเราอยู่ประเทศอะไร แต่พี่อึ่งกลัวเราไม่รู้ว่าเรากำลังทำงานให้ใครต่างหาก 

การที่เราได้เกิดมาบนแผ่นดินไทยแผ่นดินนี้ก็ถือว่าเป็นบุญกุศลของเรามากแล้ว หากไม่คิดจะทำอะไรเพื่อตอบแทนบุญคุณของแผ่นดินบ้างมันก็เสียชาติเกิด หลังจากวันนั้นเป็นต้นมาทางคณะสำรวจไดโนเสาร์ก็ถือเป็นธรรมเนียมปฏิบัติในการที่จะต้องไหว้ธงชาติทุกเช้าก่อนที่จะเริ่มงาน และตอนเย็นต้องไหว้ธงชาติอีกหนึ่งครั้งหลังจากที่เราเลิกงาน

คนขุดซาก เขียน

ผีกุฏิสอง

สาเหตุมาจากการที่ผมเป็นคนรักความสบายเลยทำให้ไม่อยากจะนอนเต้นท์ เนื่องจากเรานอนอยู่บนชั้นตะกอนกรวด ผมจึงมองหารีสอร์ทคือกุฏิว่างๆซึ่งอันที่จริงมันก็มีว่างอยู่สองสามกุฏิ เมื่อทำการเข้าไปสำรวจอย่างคร่าวๆผมก็สมัครใจว่าจะเข้าไปพักที่กุฏิสองเพราะเป็นกุฏิขนาดกะทัดรัดไม่ใหญ่ไม่เล็กจนเกินไปแถมยังมีห้องน้ำในตัว

แต่หนักใจตรงที่ว่าเมื่อเข้าไปข้างในกุฏิกับพบว่าค่อนข้างสกปรกมากมีฝุ่นและขี้ตุ๊กแกเต็มพื้นไปหมด ไอ้ผมจะทำความสะอาดเองก็ขี้เกียจ ครั้นจะวานคนงานให้ทำความสะอาดก็เกรงใจเขาเพราะขุดดินมาทั้งวันเหนื่อยกันมาเต็มที่แล้ว ผมเลยตัดใจทนเจ็บหลังนอนเต้นท์เหมือนเดิม
พอมีโอกาสได้เล่าเรื่องที่จะไปนอนที่กุฏิสองให้น้องฟลุ๊คฟัง น้องฟลุ๊คก็อดที่จะขำไม่ได้ และบอกกับผมว่าดีแล้วที่ผมตัดสินใจนอนเต้นท์ดังเดิม ผมก็เอ๊ะใจแล้วว่าถ้าพูดอย่างนี้มันต้องมีอะไรที่ไม่ปกติแน่ๆผมจึงสอบถามให้รู้เรื่อง น้องฟลุ๊คบอกกับผมว่าเดิมทีมีพระบวชใหม่(พระนวกะ) มาพักอยู่ที่กุฏิสองซึ่งปกติก็ไม่มีอะไรเพราะหลวงพ่อสุบินให้น้องฟลุ๊คมานอนเป็นเพื่อนพระบวชใหม่
แต่มีวันหนึ่งที่น้องฟลุ๊คติดธุระไม่สามารถมานอนเป็นเพื่อนได้ เท่านั้นล่ะครับเกิดเรื่องกับพระคุณเจ้ารูปนั้นเลย ตอนแรกพวกก็มาแค่มองตากันสักพักพวกมาอำจนกระดุกกระดิกตัวไม่ได้ เชื่อไหมครับเล่นซะรุ่งเช้าพระคุณเจ้าจับไข้จนบิณฑบาตไม่ได้เลย เกือบไปแล้วผม ดุเสียจนพระเจ้าก็ไม่ละเว้นเลยคุณผีที่กุฏิสองเนี่ย

คนขุดซาก เขียน