ประมาณ 1 อาทิตย์ก่อนที่ผมจะไปราชการต่างจังหวัดเพื่อทำการสำรวจและขุดค้นไดโนเสาร์ที่แหล่งมัญจาคีรี จังหวัดขอนแก่น พี่อึ่ง หรืออีกชื่อหนึ่งคือพี่เดือนซึ่งเป็นชื่อที่เรียกกันในที่ทำงาน ก็นำซองขาวมาให้ผมหนึ่งซองพร้อมกับจ่าหน้าซองว่า นายสุธี จงอัจฉริยกุล และครอบครัว
ทันทีที่ผมเห็นซองขาวผมก็นึกขึ้นในใจว่า “กูโดนอีกแล้ว” ก่อนที่ปากผมจะขยับเพื่อทำการปฏิเสธพี่เดือนก็ชิงพูดโน้มน้าวว่าทางวัดที่เราจะไปอาศัยพักค้างแรม มีความประสงค์จะสร้างพระพุทธรูปปางมารวิชัยมีขนาดหน้าตักกว้าง 6 เมตร ซึ่งจำลองมาจากหลวงพ่อองค์ดำแห่งมหาวิทยาลัยสงฆ์นาลันทา ประเทศอินเดียขณะทรงแสดงธรรมเทศนา โปรดปัญจวัคคีย์ใต้ต้นโพธิ์เป็นครั้งแรกในวันเพ็ญเดือนแปด เมื่อพี่อึ่งชักแม่น้ำทั้งห้าผมก็เริ่มตกอยู่ในภวังค์และยื่นมือไปรับซองผ้าป่าแบบไม่รู้ตัว ทันทีที่ผมและคณะสำรวจได้เดินทางไปถึงวัด ผมก็เห็นพระภิกษุสงฆ์รูปหนึ่ง กำลังสาระวนอยู่กับการขนหินขนกรวดเพื่อนำมาผสมปูน สร้างหลวงพ่อองค์ดำบริเวณหน้าวัด หลวงพ่อองค์ดำที่ทางวัดจัดสร้าง เป็นพระพุทธรูปปูนปั้นผสมกรวดองค์ใหญ่มาก
พระภิกษุผู้ทำการสร้างหลวงพ่อองค์ดำนี้มีชื่อว่าหลวงพ่อสุบิน ขันติรโต หลวงพ่อสุบินเป็นพระที่มีร่างกายแข็งแรงกำยำ บึกบึนแม้จะมีอายุมากแล้ว ท่านทำงานขนหินขนกรวดตากแดดจนตัวดำเมี่ยม ทำงานทุกวันอย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย ผมและคณะได้อาศัยวัดเกือบสองอาทิตย์ก็เห็นวัตรปฏิบัติอันงดงามของหลวงพ่อสุบินจนผมสามารถกล้ารับประกันได้เลยว่า ถ้าหากใครใส่บาตรกับหลวงพ่อสุบิน แล้วจะไม่รู้สึกเสียดายข้าวสุกที่ใส่เลยแม้แต่เม็ดเดียว และผมก็อยากจะนมัสการกราบเรียนหลวงพ่อสุบินว่า ที่วัดห้วยเกิ้งตอนนี้ก็มีหลวงพ่อองค์ดำอยู่แล้วล่ะครับ
ซึ่งก็คือหลวงพ่อสุบินเองนั้นแหละครับที่เป็นหลวงพ่อองค์ดำแห่งวัดห้วยหินเกิ้ง
คนขุดซาก เขียน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น