วันมาฆบูชา

มาฆะ เป็นชื่อของเดือนสาม มาฆะบูชานั้น ย่อมาจากคำว่า “มาฆบุรณมี” แปลว่า การบูชาพระในวันเพ็ญเดือนสาม วันมาฆบูชาจึงตรงกับวันขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๓ แต่ถ้าปีใดมีเดือนอธิกมาส คือ มีเดือนแปดสองครั้ง วันมาฆบูชาก็จะเลื่อนไปเป็นวันขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๔ เป็นวันสำคัญวันหนึ่งในพระพุทธศาสนา คือ เป็นวันที่มีการประชุมสังฆสันนิบาตครั้งใหญ่ในพระพุทธศาสนาที่เรียกว่า “จาตุรงคสันนิบาต” และเป็นวันที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงโอวาทปฏิโมกข์แก่พระสงฆ์สาวกเป็นครั้งแรก ณ เวฬุวันวิหาร กรุงราชคฤห์ เพื่อให้พระสงฆ์นำไปประพฤติปฏิบัติเพื่อจะยังพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองสืบต่อไป

คำว่า “จาตุรงคสันนิบาต” แยกศัพท์ได้ดังนี้คือ “จาตุร” แปลว่า ๔ “องค์” แปลว่าส่วน “สันนิบาต” แปลว่าประชุม ฉะนั้นจาตุรงคสันนิบาตจึงหมายความว่า “การประชุมด้วยองค์ ๔” กล่าวคือ มีเหตุการณ์พิเศษที่เกิดขึ้นพร้อมกันในวันนี้ คือ

๑. เป็นวันที่พระสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้า จำนวน ๑,๒๕๐ รูปมาประชุมพร้อมกันที่เวฬุวันวิหาร ในกรุงราชคฤห์โดยมิได้นัดหมาย

๒. พระภิกษุสงฆ์เหล่านี้ล้วนเป็น “เอหิภิกขุอุปสัมปทา” คือเป็นผู้ที่ได้รับการอุปสมบทโดยตรงจากพระพุทธเจ้าทั้งสิ้น

๓. พระภิกษุสงฆ์ทุกรูปที่ได้มาประชุมในครั้งนี้ล้วนแต่เป็นผู้ได้บรรลุพระอรหันต์แล้วทุกๆองค์

๔. เป็นวันที่พระจันทร์เต็มดวงกำลังเสวยมาฆฤกษ์

คนขุดซาก เขียน